Het Grootste Teken

Bijvoorbeeld, het oordeel van een belangrijke ingenieur heeft bij de diagnostiek en de therapie van een ziekte minder zeggingskracht dan dat van een eenvoudige arts. En in het bijzonder kunnen de godloochenende woorden van zelfs de grootste filosoof, die zich veel met materialistische zaken bezighoudt, langzamerhand afstandelijker wordt ten aanzien van spirituele zaken, steeds vreemder en blinder wordt ten opzichte van het geloofslicht en alleen oordeelt met wat hij ziet, geen geldigheid hebben; ze zijn waardeloos.

 

Waarlijk, hoe waardevol zijn de woorden van de filosofen die in de wirwar van het materialisme en in de kleinste deeltjes van de materie verstrikt raken, verdwalen en erin verdrinken met betrekking tot de heilige en spirituele kwesties aangaande tewhīd waaromtrent honderdduizenden muhaqqiqīn een consensus hebben bereikt, zoals Sjeik Ghilāni (ks), die de Arsh aanschouwde terwijl hij op aarde vertoefde, die over een geweldige heilige genialiteit beschikte, die zich negentig jaar lang met de spirituele vervolmaking bezighield en die de geloofswaarheden op Ilmel-yaqīn, aynel-yaqīn en zelfs haqqal-yaqīn heeft ervaren. Zijn hun verloocheningen en tegenargumenten dan niet zo zwak als het gezoem van een mug in vergelijking met het geknal van een donder?