Het Grootste Teken

De tweede mogelijkheid is het ontkennen en bestrijden van de heilige en alomvattende kwesties aangaande īmān, die betrekking hebben op de wereld, het universum, het hiernamaals en alle tijdperken. Deze ontkenning is echter niet te bewijzen, zoals wij in de eerste kwestie van deze inleiding duidelijk hebben gemaakt. Voor het kunnen weerleggen hiervan dient men over een oog te beschikken dat de grenzen van het universum kan overzien, het hiernamaals kan waarnemen en alle tijden en ruimtes kan aanschouwen. 

 

De redding vanuit de tweede strijdvraag bevat eveneens twee kwesties.

 

De eerste kwestie: aangezien het verstand van de mens door in godvergetelheid, zondes of in materialisme te belanden oppervlakkiger wordt, kan de mens de grote en alomvattende kwesties die boven zijn verstand uitrijzen niet meer bevatten. Hij wendt zich dan zodoende in zijn trots van geleerdheid af en ontkent deze kwesties. Inderdaad, aangezien het verstand van deze mensen beklemd en op hol geslagen is en hun harten bedorven en spiritueel gestorven zijn, kunnen zij de veelomvattende en zeer diepe kwesties van de īmān niet meer bevatten; ze werpen zich daardoor in het ongeloof en dwalen af, en gaan daarin ten onder.

 

Indien zij de ware betekenis van hun ongeloof en de essentie van hun dwaling aandachtig zouden kunnen bekijken, dan zouden zij erkennen dat hun ongeloof, in tegenstelling tot de rationele, gepaste en noodzakelijke erkenning van de alomvattende heerschappij van Allah die zich in de īmān bevindt, honderden onvoorstelbaarheden, onmogelijkheden en onoverkomelijke moeilijkheden in zich herbergt. Risale-i Nur heeft deze waarheid met honderden verduidelijkende voorbeelden en logische redeneringen zo zeker bewezen als twee maal twee vier is.